W zaprzęgu nie nadają się do biegów sprinterskich, znacznie lepiej sprawdzają się na długich dystansach. Znakomicie radzą sobie z uciągiem znacznych ładunków (nazywane "lokomotywami północy"). Szata Alaskan Malamute jest gęsta, z grubym podszerstkiem, nieco bardziej szorstka niż u Syberian Husky. Umaszczenie występuje w odcieniach szarego i białego, sobolowo-białego, czarno-białego, wilczasto-białego, czerwono-białego albo czysto białego. Opiekunem malamuta musi być osoba dorosła, oczywiście dzieci powinny czynnie uczestniczyć w wychowaniu oraz opiece nad psem od samego początku pojawienia się szczenięcia w nowym domu. Malamuty wymagają starannego wychowania i jeżeli nie masz doświadczenia w tej kwestii, poszukaj hodowcy, który będzie chętnie służył ci radą i swoim doświadczeniem zawsze, gdy będziesz tego potrzebował. Wychowując małego malamuta musisz być bardzo konsekwentny w działaniu a jednocześnie prowadzić go łagodnie. Większość malamutów to łakomczuchy i bardzo wiele można z nimi osiągnąć za pomocą pozytywnych bodźców oraz smakołyków. Malamut będzie doskonałym kompanem wszelkiego rodzaju aktywności. Choroby stosunkowo często występujące u tej rasy to: dysplazja stawów biodrowych, inherited polyneuropathy, częste u ras północnych problemy z oczami (zwłaszcza katarakta, PPM, distichiasis).
Gęsta sierść czyni Malamuty wrażliwe na upały, jednak są przystosowane do życia w temp. +30 jak i -30, ale potrzebują w upalne dni więcej wody, niż psy innych ras oraz możliwości schronienia się w cieniu. W czasie linienia istnieje potrzeba częstszego wyczesywania martwego włosa (podszerstka) gęstym grzebieniem. Wymaga codziennego zaspokojenia swoich dużych potrzeb ruchowo-pociągowych na świeżym powietrzu. Najlepiej jeśli pies ma okazję brać udział w psich sportach tj.: wyścigi zaprzęgów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz