Oczy są dosyć duże, nie osadzone głęboko, ani zbyt wyłupiaste, szeroko rozstawione, o łagodnym wyrazie; kolor ciemnobrązowy lub orzechowy.
Uszy są długie, nisko osadzone, z zaokrąglonymi końcami, zwisające wzdłuż policzków.
Tułów:
Grzbiet jest prosty; klatka piersiowa głęboka, sięga poniżej łokci; żebra dobrze wysklepione i zachodzące daleko do tyłu; lędźwie krótkie i mocne; brzuch niezbyt podkasany.
Kończyny przednie są proste, stabilnie ustawione pod klatką piersiową, dobrze umięśnione; łopatki dobrze kątowane; łokcie mocne, nie odstające ani zbyt mocno przylegające; stopy silne, palce zwarte.
Kończyny tylne mają uda muskularne; stawy kolanowe dobrze kątowane; stawy skokowe mocne, nisko umieszczone; stopy jak u kończyn przednich.
Ogon jest mocny, średniej długości, wysoko osadzony; noszony wesoło, ale nie zakręcony ponad grzbietem; dobrze porośnięty włosem, szczególnie na spodniej stronie.
Rasa angielskich psów gończych istniejąca już w XIV wieku, używana do polowań w sforach na lisy i zające, powstała najprawdopodobniej z krzyżówek francuskich psów gończych i harrierów z terierami. Istnieją dwie teorie pochodzenia Beagla. Pierwsza, do której skłaniali się Bourdon i Dutheil na postawie starożytnych dzieł Ksenofonta, mówiła o antycznych praprzodkach greckich psów gończych. Trafiły one z Rzymianami do Anglii, gdzie krzyżowały się z psami Normanów. Druga teoria odnosi się do dwóch ras psów gończych pochodzących z południa Francji - Gaskonii i Saintonge. Dały one początek southern houndsom, które przybyły do Anglii z kontynentu w okresie wojny stuletniej.
Jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych, posokowców i psów
ras pokrewnych. Zaklasyfikowana do sekcji psów gończych, w podsekcji psy
gończe małe.
Szata krótka i przylegająca; każde umaszczenie psa gończego jest w tej
rasie dopuszczalne (najczęściej tricolor: czarno-brązowo-biały).
Wesoły i żywy, z natury niezależny, ma tendencje do włóczęgostwa.
Wymaga tylko okazjonalnego szczotkowania.
Rasa znana jest ze swojego nieposkromionego apetytu, co w połączeniu z wrażliwym układem pokarmowym może sprawić nieco kłopotu.
Dobrze odżywiane i zadbane psy dożywają aż do 15-20 lat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz